شريك بن عبدالله مى گويد: پيامبر اكرم (ص ) على (ع ) و ابوبكر و عمر را به سوى اصحاب كهف فرستاد و فرمود:

سلام مرا به آنها برسانيد.

وقتى كه از نزد پيامبر(ص ) بيرون رفتند، آن دو به على (ع ) گفتند: جاى آنها را مى شناسى ؟

حضرت فرمود: پيامبر ما را جايى نمى فرستد. مگر اين كه خدا ما را به آنجا هدايت كند!

هنگامى كه بر در غار رسيدند، على (ع ) به ابوبكر گفت : (( تو سلام كن چون تو سالمندتر از ما هستى )) . او سلام كرد ولى به او جواب ندادند.

امام به عمر گفت : (( اى ابا حفص تو سلام كن ، چون سن تو نيز از سن من زيادتر است )) .

عمر سلام كرد ولى به او نيز جواب ندادند.

اما وقتى كه على (ع ) سلام داد، جواب او را دادند و حضرت سلام پيامبر را به آنها رساند و آنها نيز بر پيامبر سلام رساندند.

ابوبكر گفت : از اينها بپرس . ابوبكر پرسيد، ولى با او سخن نگفتند عمر نيز پرسيد باز هم حرف نزدند، به حضرت گفتند: اى اباالحسن ! تو سؤ ال كن .

جضرت فرمود: رفقاى من مى گويند: چرا جواب آنها را نداديد، ولى جواب مرا داديد؟

گفتند: (( ما فقط با پيامبر و وصى او سخن مى گوييم ))

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: